02-02-2022
Het is weer eens tijd voor een werk voor “mijn” instrument, de fagot. In de muziekliteratuur zijn er twee concerten voor fagot en orkest die als een “must” worden beschouwd voor professionele fagottisten om te beheersen. Eentje heb ik eerder al voorgesteld, het fagotconcert van Mozart. Deze week heb ik het andere concert gekozen, dat van de Duitse componist Carl Maria von Weber (1786-1826). Wel opvallend trouwens dat zowel voor klarinet als voor fagot beide componisten één soloconcert hebben geschreven die beide tot de meest gespeelde in hun soort horen.
Weber componeerde het werk in 1811 en reviseerde het in 1822. Weber was op een tour door Europa en arriveerde in München. Daar schreef hij zijn klarinetconcert. Dat werd zo goed ontvangen dat spelers van andere instrumenten hem smeekten ook voor hen een soloconcert te schrijven. Hij ging overstag op het verzoek van de fagottist Georg Friedrich Brandt en schreef het concert voor hem. Het ging in première in december 1811, maar Weber maakte dat niet meer mee omdat hij al was vertrokken naar het volgende station op zijn tour.
Qua vorm is het lekker klassiek (snel-langzaam-snel), met het eerste deel in sonatevorm en een rondo als afsluiting. Het werk past ook goed in de Romantische traditie, waar virtuositeit belangrijk was voor een solowerk.
Het werk wordt uitgevoerd door Sergio Azzolini, begeleid door het Orchestre de Chambre de Lausanne o.l.v. Christian Zacharias.