03-08-2022

Deze week blijf ik nog even in de US of A en wel bij de componist George Gershwin (1898-1937). Zoon van Russische joodse immigranten en al vroeg geïnteresseerd in muziek. Samen met zijn broer Ira zette hij op 11-jarige leeftijd zijn eerste schreden op het pad van piano speler. Hij componeerde vooral voor musicals op Broadway, maar gebruikte daarbij invloeden vanuit klassieke muziek en jazz. Hij wilde jazz muziek een betere naam geven dan de gebruikelijke opvatting dat het (volgens een artikel in een New York American editie) “degrading, pathological, nerve-irritating, sex-exciting music” was.

In 1924 componeerde hij het door mij gekozen werk van deze week, de Rhapsody in Blue voor piano en jazzband. De keuze voor een Rhapsody maakte hij omdat dit veel vrijheid in compositie gaf, wat goed aansloot bij de improvisatie praktijken in de jazz muziek. De orkestratie voor die band werd, onder grote tijdsdruk, gemaakt door arrangeur Ferde Grofé. Hij was de vaste arrangeur van de band van Paul Whiteman, die de opdracht had gegeven voor dit werk. De première was op 12 februari 1924 met Gershwin als solist op de piano.  Een paar jaar later is het werk georkestreerd voor piano en symfonieorkest.

Het werk wordt uitgevoerd door Christopher O’Riley, begeleid door het Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Barry Wordsworth.