07-11-2018
Deze week is de zaagplaat van een hedendaagse Amerikaanse componist, Philip Glass (geboren in 1937). De vroege muziek van deze componist is tamelijk “zwaar” en vind ik persoonlijk minder toegankelijk. Eén van de mensen met wie hij toen samenwerkte was Ravi Shankar, de sitarspeler uit India. Shankar is vooral bekend geworden door zijn connecties met George Harrison, onder andere resulterend in het nummer Within you, without you (1e nummer van kant 2 van de Sergeant Pepper lp) en een optreden op het Concert for Bangla Desh in 1971.
Het latere werk van Glass was wat lichter van aard en is daardoor plezieriger om te beluisteren. Hij wordt beschouwd als een vertegenwoordiger van een stroming die “minimal music” wordt genoemd. Uit de Wikipedia: “The idea of minimalism is much larger than many people realize. It includes, by definition, any music that works with limited or minimal materials: pieces that use only a few notes, pieces that use only a few words of text, or pieces written for very limited instruments, such as antique cymbals, bicycle wheels, or whiskey glasses. It includes pieces that sustain one basic electronic rumble for a long time. It includes pieces made exclusively from recordings of rivers and streams. It includes pieces that move in endless circles. It includes pieces that set up an unmoving wall of saxophone sound. It includes pieces that take a very long time to move gradually from one kind of music to another kind. It includes pieces that permit all possible pitches, as long as they fall between C and D. It includes pieces that slow the tempo down to two or three notes per minute.” Een bekende Nederlandse componist uit dit genre is Simeon ten Holt. Zijn werk Canto ostinato kun je een schoolvoorbeeld noemen van minimal music.
Het stuk dat ik gekozen heb is een deel van de soundtrack van een film uit 2002, The Hours. Misschien is “cross-over” voor deze muziek een betere term dan “klassiek”, maar dat laat ik aan jullie oordeel over. Het stuk heet Morning Passages.