05-05-2021
Johann Michael Haydn (1737-1806) was een jongere broer van de componist Joseph Haydn. Hij is minder bekend dan zijn broer, die samen met Mozart en Beethoven tot de grote drie uit de Klassieke periode wordt gerekend. Van 1768 tot 1770 werkte Johann Michael in Salzburg aan zijn 14e symfonie. Om meerdere redenen is dit werk ongewoon. Waar een symfonie in die tijd normaal vier delen had (snel-langzaam-menuet-finale (meestal een rondo)) telt deze symfonie slechts drie delen. Daarbij is het derde deel niet geschreven in de toonsoort van de symfonie (Bes groot), maar in zijn subdominant, Es groot. Maar ik kende deze symfonie vooral vanwege deel 2, een adagio ma non troppo. Dat is namelijk een concertino voor fagot en orkest. Erg ongebruikelijk om zo’n mini-concert voor solo instrument en orkest als onderdeel van een symfonie te hebben. Dit concertino was in 2011 mijn eerste keuze toen ik op zoek was naar een werk om als solist samen met het Venloos Symfonieorkest te kunnen uitvoeren. Helaas kon ik toen de partituur niet vinden en de partijen voor de andere instrumenten, zodat ik uiteindelijk voor het fagotconcert van Mozart koos (overigens nooit spijt van gehad).
Het werk wordt uitgevoerd door de Deutsche Kammerakademie Neuss o.l.v. Frank Beermann. Wie de solo fagottist is staat er niet bij vermeld.