Camille Saint-Saëns. Symfonie nr 3 in c, de orgelsymfonie, op. 78

20-02-2019

De Franse componist Camille Saint-Saëns (1835-1921) is bij het grote publiek vooral bekend met zijn werk Carnaval des Animaux. Dat werk kan als een speelse introductie in orkestinstrumenten worden beschouwd, vergelijkbaar met Peter en de Wolf van Prokovjev. Zijn oeuvre is echter veel groter en erg divers. Deze week wil ik zijn 3e symfonie introduceren. Hij schreef dit werk in opdracht van de Royal Symphonic Society in Engeland. De première vond plaats in 1886 in Londen, met Saint-Saëns als dirigent.

Het bijzondere van deze symfonie is dat naast de voor een orkest gebruikelijke instrumenten ook het orgel een plaats kreeg. Dit leverde het werk de bijnaam op “de orgelsymfonie”.  Een andere bijzonderheid van dit werk is dat het slechts twee delen kent, waar vier delen gebruikelijk is voor een symfonie. Ieder van die delen heeft diverse thema’s met diverse snelheden, waar het hoofdthema uit het eerste deel weer terugkomt in het tweede deel. Dat geheel laat uiteindelijk een indruk van samenhang, overzicht en afronding achter bij de luisteraar (in ieder geval bij mij).

Wanneer het laatste deel je bekend voorkomt: het nummer “If I had words” van Yvonne Keeley (een one hit wonder uit 1978) is gebaseerd op dat deel.

De uitvoering uit 1959 door het Boston Symphony Orchestra o.l.v. Charles Munch, met Berj Zamkochian op het orgel wordt algemeen beschouwd als één van de beste interpretaties. Daarom heb ik voor die uitvoering gekozen. Veel luisterplezier (en Guul en Monique: smakelijk!)