Onlangs lanceerde het International Olympic Committee (IOC) een serie van MOOC’s. Hun primaire doelgroep lijkt daarbij topatleten te zijn. Onder About is het volgende te vinden over het doel:
“The IOC Athlete MOOC is an innovative new way for elite athletes to study while training and competing. Anyone can access the IOC Athlete MOOC, wherever they are.”
Het is een experiment dat loopt tot einde van 2014, waarna een evaluatie eventuele vervolgactiviteiten zal bepalen.
De serie bevat 7 MOOC’s met onderwerpen als sportpsychologie, technologie, spieren, hart en bloedvaten (cardiovascular) en voeding. De MOOC’s kunnen zelfstandig op ieder tijdstip gevolgd worden (er is geen cohort). Iedere MOOC is opgebouwd uit een aantal video’s (5-10 minuten) met de stof, afgewisseld met korte video’s waarin de toepassing van de stof in de praktijk wordt geïllustreerd, meestal door een topsporter. Iedere MOOC wordt afgesloten door een korte kennisquiz (meerkeuzevragen), waarbij een ongelimiteerd aantal pogingen is toegestaan. Per MOOC kunnen badges worden verdiend, uiteraard in de vorm van bronzen, zilveren of gouden medailles. De studietijd per MOOC is ongeveer een uur. Bij iedere MOOC is een forum beschikbaar en zijn er verwijzingen naar achtergrondinformatie (zoals wetenschappelijke artikelen die dieper op het onderwerp ingaan).
Ik heb een vijftal van de MOOC’s gevolgd. De inhoud is redelijk basic, maar ik heb een verleden als wedstrijdsporter, waardoor veel van de stof al bekend was voor mij. Voor iemand die geïnteresseerd is in sport en meer te weten wil komen over wat er allemaal komt kijken bij het leveren van een topprestatie geven de MOOC’s een mooie inleiding. Of de MOOC’s veel nieuws zullen bevatten voor de topatleet waarop het IOC zich richt waag ik echter te betwijfelen. Sterker: wanneer dat wel nieuw is voor de betreffende atleet dan schort er m.i. iets aan zijn begeleiding.
Hoewel qua look-and-feel de meeste MOOC’s er goed uitzien, was er inhoudelijk wel wat op aan te merken. Bij één MOOC wilden ze experimenteren met formats, maar daarbij waren er technische problemen (de MOOC startte niet in Chrome) en was er geen feedback op de quizvragen, waardoor het onduidelijk bleef welke vragen je goed en welke je fout had. Diezelfde MOOC werd in twee talen aangeboden (Engels en Frans), maar de Franstalige MOOC onderscheidde zich alleen door een Frans gesproken voice-over toe te voegen (de sheets bleven Engelstalig).
De intermezzo’s tussen de lesstof waren leuk, mede door de sportbeelden die daarin te zien waren. “Onze” Epke figureerde daarin ook en ik kwam zo ook te weten (bij de MOOC over voeding) dat het geheim van de wereldrecordhoudster polsstokhoogspringen Jelena Isinbayeva is om 3,5 uur voor een wedstrijd chocolade te eten.
Er bestaat de mogelijkheid via een tool Captured de inhoud van een MOOC te bewaren en eigen aantekeningen en andere content toe te voegen. Het IOC voorziet daarin voor de atleet de mogelijkheid hiermee eenpersoonlijk  dossier op te bouwen, bijvoorbeeld in communicatie met je coach. Deze mogelijkheid is interessant, ook voor andere MOOC’s van bv. Coursera of EdX. Hoewel meer en meer de video’s van dergelijke MOOC’s op platformen als Youtube of Vimeo beschikbaar zijn, zou een tool waarmee je al die content in één keer bij elkaar hebt voordelen voor een lerende kunnen bieden, zeker als daarmee offline bestuderen mogelijk wordt.

Met de gestage groei in zowel het aanbod van MOOC’s als sites waarop MOOC’s worden aangeboden ontstaan er ook sites waarop naar MOOC’s kan worden gezocht op diverse criteria. Class-central was een van de eerste en (nog steeds) een van de meest volledige (met momenteel 1688 cursussen, waarvan er 804 reeds zijn beëindigd).
In dit artikel staan korte beschrijvingen van vijf sites waar MOOC’s niet alleen kunnen worden gezocht, maar waar ook een review van of waardering aan MOOC’s gegeven kunnen worden (meestal weergegeven op een schaal van 1 tot 5 sterren).
Momenteel bevatten de meeste MOOC’s die op die sites genoemd worden geen reviews en zijn de waarderingen gebaseerd op enkele deelnemers die de moeite hebben genomen een MOOC te waarderen. In onderstaande tabel staat per site aangegeven hoeveel cursussen er te vinden zijn en hoeveel cursussen er resp. meer dan 100, tussen 10 en 100 en tussen 1 en 10 beoordelingen hebben gekregen.

(1) Alleen Coursera, Udacity en EdX
(2) Veel cursussen moeten nog beginnen, maar hebben al wel een waardering gekregen
Opvallend was de Coursera cursus An Introduction To Interactive Programming in Python. Deze cursus kreeg op GradeMyCourse en TopFreeclasses >1000 reviews, terwijl het bij MOOCtivity maar 4 waarderingen kreeg.
Al met al nuttige sites om vooraf meer inzicht te krijgen in zaken als moeilijkheidsgraad, ervaren aantal uren tijdsbesteding en ervaren tevredenheid. De vraag is of nog zo’n site erbij voor Nederland nuttig is. In een eerdere blogpost heb ik hier wel eens voor gepleit om docenten die een MOOC inzetten in hun curriculum die MOOC te beschrijven op enkele punten en die beschrijving te delen met de rest van Nederland. Een dergelijke White List (zoals ik dat toen heb genoemd) kan gekoppeld worden aan een van de hier beschreven vergelijkingssites, zodat alleen aanvullende informatie , nuttig voor docenten in de Nederlandse situatie, hoeft te worden beschreven (zoals plaats in curriculum).