Category Archives: Open Educational Resources

Besides a cOAlition S also a cOERalition S?

Posted on by

CC0 Wikilmages @ https://pixabay.com/en/solar-system-big-bang-11188/This blogpost is a co-production by Ben Janssen (OpenEd Consult) and me. It is translated from a Dutch version, slightly adapted.

Two weeks ago cOAlition S was launched by 11 national research funders (including NWO, the Netherlands Organisation for Scientific Research), with the support of the European Commission and the European Research Council (ERC). In their words (source):

…an initiative to make full and immediate Open Access to research publications a reality. It is built around Plan S, which consists of one target and 10 principles.
cOAlition S signals the commitment to implement, by 1 January 2020, the necessary measures to fulfil its main principle: “By 2020 scientific publications that result from research funded by public grants provided by participating national and European research councils and funding bodies, must be published in compliant Open Access Journals or on compliant Open Access Platforms.”

This initiative has rightly received a great deal of publicity and is generally regarded as a major step towards achieving the goal of Open Science, where research publications become immediately available free of charge to all interested parties, without conditions. After all, growth in science is rooted in a tradition that builds on previously achieved results. In order to be accepted for publication, articles must demonstrate what previous research has yielded and what new contribution the publication has for the subject in question. In order for this to work optimally, it is essential that research results are as accessible as possible. Open Access publications are an excellent means of achieving this.

In one of these reactions, NWO indicated that it wants to go further than just the 10 steps mentioned in the initiative, and also to strive for a different appreciation of scientific achievements than counting publications in peer reviewed journals. This reduces the pressure of publishing, which is still preventing many researchers from publishing their results in an Open Access journal. This pressure also leads to another perversity in the current system, the predatory journals. These journals tempt researchers to publish their results quickly, without a thorough peer review process, often after payment of a considerable amount.

>> The Economist: “European countries demand that publicly funded research be free”
>> Stan Gielen (Chairman NWO) “NWO wants to move away from the impact factor” (in Dutch)
>> Article about predatory journals

Previously I wondered why a similar initiative is not launched for the open availability of educational resources too. Educational resources made with public funds should be available to everyone. After all, it has already been paid for (the moral argument). As with the publication of research results under Open Access, open sharing of educational resources contributes to free access to knowledge, making an important contribution to the realisation of UNESCO’s SDG 4: “to ensure inclusive and equitable quality education and promote lifelong learning opportunities for all” (the access argument).

We may witness more and more governments and the EU requiring educational resources created in a government-funded or EU-funded project to be made publicly available. But an initiative as comprehensive as cOAlition S is not available for OER.

Why is this? What factors are at stake that could give us more insight into why a broad coalition for the free provision of publicly funded educational resources has not taken off? So far, we have identified the following arguments. We invite readers to respond, to propose additions and changes.

Costs
One of the factors seems to be costs. The costs of purchasing journals, in order to be able and allowed to consult publications, are direct expenses that are tangible for educational institutions. They are also visible in the annual accounts of libraries and institutions.

To give you an idea of expenditure: in the Netherlands it was 43 million euros (source, in Dutch) in 2015; worldwide in 2015 it was a profit margin (!) of 7.6 billion euros (source), which is roughly 30% of the turnover. Because institutions are directly affected by the still rising costs, this is an important factor in our eyes in explaining why the international research and education world has formed a coalition such as the cOAlition S.

Costs for making (open) educational resources are usually indirect and invisible in the annual accounts of educational institutions. They are mainly hidden in the “costs for employees”. The costs for students and self-learners do not even appear in the financial statements of institutions. In addition, there are the hidden costs of teachers who create and adapt materials in their own time.

We have not (yet) been able to find an estimate of the costs that are spent annually on the creation of learning materials. But based on the fact that in 2016 around 46,000 FTEs in the Netherlands were working as teachers or researchers (source, in Dutch) in higher education and research, with an average hourly wage bill of €60, and the assumption that 40 hours per FTE per year are spent on developing and adapting learning materials, we arrive at a conservative estimated annual cost of 40*46000*€60=€110 million per year. The situation in other countries may not differ. In our opinion, the amount of money involved justifies an initiative for OER, similar to cOAlition S.

Ecosystem
For scientific publications, there is an internationally recognized, highly developed and well-functioning ecosystem. This ecosystem ensures scientific progress. The fact that the revenues of this ecosystem are distributed and appropriated very unevenly is an accelerator in the public debate. This ecosystem is crucial for the functioning of other ecosystems, such as international scientific research and higher education (scientific and vocational). It is somewhat less connected to other forms of education, such as primary and secondary education and the TVET sector (Technical and Vocational Education and Training).

In the case of OER, such an ecosystem must in fact still be built up, and the ecosystem to be developed must also be linked to the existing education and training ecosystems.

Quality assurance system
The ecosystem for scientific publications comprises a well-known and recognized quality assurance system based on peer review. Therefore, anyone interested in a publication has the certainty that the publication meets a certain minimum quality standard. The undermining of this certainty by the aforementioned predatory journals is therefore disastrous; the system is in danger of providing false certainty.

Such a system does not (yet?) exist for OER. Institutions each have their own quality assurance system for OER, but it is often unknown on what such a system is based and on what aspects OER are considered. As a result, users of OER remain uncertain about their quality, and will have to make greater efforts to determine whether the learning materials they find actually have the quality they are looking for.

Value for the professional
Scientific, peer-reviewed publications make a significant contribution to the researcher’s reputation and thus to assessment and career development. Increasing the visibility of these results by publishing Open Access helps to increase that reputation, although, as mentioned above, there are also comments to be made by making the assessment depend too much on the number of publications.

Open sharing of educational resources has little or no impact on the reputation of teachers. As far as we know, open sharing of educational resources is hardly a factor in the assessment of instructors. Nobody mentioned this in our research in 2017 (source, in Dutch).

Conclusion
We have mentioned a number of factors that may play a role in the explanation of less interest in arriving at an initiative for OER, cOERalition S, comparable to cOAlition S for Open Access. However, we still have an unsatisfactory feeling that we have not yet been able to identify this difference sufficiently.

However, it is clear to us that as an OER community, we must work towards the creation of institutional OER ecosystems and, at the same time, a national OER ecosystem (including a known and recognized quality assurance system). This goes beyond ‘mainstreaming of OER’. At national level, an important argument is that educational resources that are made with public funds in education must be available under open licenses.

Naast een cOAlition S ook een cOERalition S?

Posted on by

alt="Photo by geralt on Pixabay"

Deze blogpost is een coproductie van Ben Janssen (OpenEd Consult) en mij.

Vorige week werd de cOAlition S gelanceerd door 11 nationale onderzoeksfinanciers (waaronder NWO), met support van de Europese Commissie en de European Research Council (ERC). In hun woorden (bron):

…an initiative to make full and immediate Open Access to research publications a reality. It is built around Plan S, which consists of one target and 10 principles.
cOAlition S signals the commitment to implement, by 1 January 2020, the necessary measures to fulfil its main principle: “By 2020 scientific publications that result from research funded by public grants provided by participating national and European research councils and funding bodies, must be published in compliant Open Access Journals or on compliant Open Access Platforms.”

Dit initiatief kreeg terecht veel publiciteit en wordt algemeen beschouwd als een forse stap naar realisatie van het streven van Open Science, waar onderzoekspublicaties direct en zonder voorwaarden kosteloos beschikbaar komen voor iedere belangstellende. Groei in de wetenschap is tenslotte geworteld in een traditie waarbij voortgebouwd wordt op eerder bereikte resultaten. Artikelen moeten, om geaccepteerd te worden voor publicatie, aantonen wat eerder onderzoek heeft opgeleverd en welke nieuwe bijdrage de publicatie heeft voor het betreffende onderwerp. Om dit optimaal te laten werken is een zo groot mogelijke toegankelijkheid van onderzoeksresultaten essentieel. Open Access publicaties zijn hiervoor een prima middel.

In één van die reacties gaf het NWO aan verder te willen gaan dan alleen de 10 stappen die in het initiatief worden genoemd, en ook te streven naar een andere waardering van wetenschappelijke prestaties dan het tellen van publicaties in peer reviewed journals. Daarmee wordt de druk op publiceren verminderd; een druk die nu nog veel onderzoekers ervan weerhoudt hun resultaten in een Open Access journal te publiceren. Die druk leidt overigens ook tot een andere perversiteit in het huidige systeem, de neptijdschriften (predatory journals). Deze journals verleiden onderzoekers hun resultaten snel gepubliceerd te hebben, zonder een gedegen peer review proces, uiteraard na betaling van vaak een aanzienlijk bedrag.

>> Interview met Stan Gielen “NWO wil weg van de impact factor”
>> Artikel over neptijdschriften

Ik heb me al eerder afgevraagd waarom een soortgelijk initiatief niet ook voor open beschikbaarheid van leermaterialen van de grond komt. Leermaterialen die met publieke gelden worden gemaakt zouden voor iedereen beschikbaar moeten zijn. Er is tenslotte al voor betaald (het morele argument). Net als bij onder Open Access publiceren van onderzoeksresultaten draagt open delen van leermaterialen bij aan kosteloze toegang tot kennis, waarmee een belangrijke bijdrage wordt geleverd aan het realiseren van SDG 4 van UNESCO: “to ensure inclusive and equitable quality education and promote lifelong learning opportunities for all” (het toegangsargument).

We kunnen constateren dat meer en meer overheden en de EU vereisen dat leermaterialen die tijdens een door de overheid of door de EU gefinancierd project worden gecreëerd, publiek beschikbaar moeten komen. Maar een zo alomvattend initiatief als cOAlition S is er niet voor open leermaterialen.

We hebben ons afgevraagd waar dat aan kan liggen. Welke factoren zijn in het geding die ons meer inzicht kunnen geven in waarom een brede coalitie voor het vrijelijk beschikbaar maken van publiek gefinancierde leermaterialen niet van de grond komt? Wij zijn tot de volgende argumenten gekomen. Wij nodigen lezers uit om daarop te reageren, om aanvullingen en wijzigingen voor te stellen.

Kosten
Een van de factoren lijkt ons de kosten te zijn. De kosten voor aanschaf van tijdschriften, om publicaties te kunnen en mogen raadplegen, zijn directe uitgaven die voelbaar zijn voor instellingen. Ze zijn ook zichtbaar in de jaarrekeningen van bibliotheken en instellingen.

Om een idee te geven van uitgaven: in Nederland ging het in 2015 om 43 miljoen euro (bron); wereldwijd in 2015 om een winstmarge (!) van €7,6 miljard (bron), hetgeen neerkomt op grofweg 30% van de omzet. Omdat instellingen direct met de nog steeds stijgende kosten te maken hebben, is dit onze ogen een belangrijke factor in de verklaring waarom internationaal de onderzoeks- en onderwijswereld tot een coalitie als de cOAlition S kan worden bewogen.

Kosten voor het maken van (open) leermaterialen zijn doorgaans indirect en onzichtbaar in de jaarrekeningen van onderwijsinstellingen. Ze zijn vooral verscholen in de “kostenpost werknemers”. De kosten voor studenten en self-learners komen überhaupt niet voor in de financiële overzichten van instellingen. Daarnaast zijn er nog de verborgen kosten van docenten die in hun eigen tijd materialen maken en aanpassen.

Een schatting van de kosten die jaarlijks aan het creëren van leermateriaal wordt besteed hebben we (nog?) niet kunnen vinden. Maar met het gegeven dat in Nederland in 2016 rond de 46.000 fte in hbo en wo werkzaam zijn als docent of onderzoeker (bron), met gemiddelde loonlasten per uur van €60, en de aanname dat per fte per jaar 40 uur besteed wordt aan ontwikkelen en aanpassen van leermaterialen, komen wij uit op geschatte jaarlijkse kosten van 40*46000*€60=€110 miljoen per jaar. Dit bedrag rechtvaardigt ons inziens een soortgelijk initiatief als cOAlition S voor open leermaterialen.

Ecosysteem
Voor wetenschappelijke publicaties bestaat er een internationaal erkend, hoog-ontwikkeld en goed functionerend ecosysteem. Dit ecosysteem zorgt voor wetenschappelijke vooruitgang. Dat de revenuen van dat ecosysteem zeer ongelijk verdeeld en toegeëigend worden is een versneller in de publieke discussie. Dit ecosysteem is van cruciaal belang voor het functioneren van andere ecosystemen, zoals het internationaal wetenschappelijk onderzoek, en het hoger (wetenschappelijk en beroeps) onderwijs. Het is wat minder verbonden met andere vormen van onderwijs, zoals PO, VO en de TVET-sector (Technical and Vocational Education and Training).

Bij Open Educational Resources moet een dergelijk ecosysteem feitelijk nog worden opgebouwd, en moet dat te ontwikkelen ecosysteem ook nog een keer verbonden worden met de bestaande ecosystemen van onderwijs en training.

Systeem van kwaliteitsborging
Het ecosysteem voor wetenschappelijke publicaties omvat een bekend en erkend systeem voor kwaliteitsborging, gebaseerd op peer review. Een belangstellende voor een publicatie heeft daarmee de zekerheid dat de publicatie voldoet aan een zekere minimum kwaliteit. Het ondermijnen van die zekerheid door de eerder genoemde predatory journals is daarom funest; het systeem dreigt een schijnzekerheid te geven.

Voor open leermaterialen bestaat een dergelijk systeem (nog?) niet. Instellingen hebben ieder hun eigen systeem van kwaliteitsborging van leermaterialen, maar het is veelal onbekend waarop een dergelijk systeem is gebaseerd en op welke aspecten leermaterialen bekeken wordt. Een gebruiker van open leermaterialen blijft daardoor onzeker over de kwaliteit en zal meer inspanningen moeten verrichten om te bepalen of het gevonden leermateriaal inderdaad de kwaliteit heeft die hij/zij zoekt.

Waarde voor de professional
Wetenschappelijke, peer reviewed publicaties dragen in hoge mate bij aan de reputatie van de onderzoeker en daarmee aan beoordeling en carrière. Grotere zichtbaarheid van die resultaten door Open Access publiceren helpt die reputatie te verhogen, hoewel er zoals eerder vermeld ook kanttekeningen hierbij te plaatsen zijn door teveel de beoordeling te laten afhangen van aantallen publicaties.

Open delen van leermaterialen heeft deze impact op reputatie niet of nauwelijks voor docenten. Open delen van leermaterialen speelt voor zover wij weten ook nauwelijks mee bij beoordelingen van docenten. In ons onderzoek uit 2017 is dit door niemand genoemd (bron)

 

Conclusie
We hebben een aantal factoren genoemd die een rol kunnen spelen in de verklaring van mindere belangstelling om te komen tot een initiatief voor open leermaterialen, cOERalition S, te vergelijken met cOAlition S voor Open Access. We blijven echter zitten met een onbevredigend gevoel dat we nog onvoldoende de vinger hebben kunnen leggen op de kern van dit verschil.

Voor ons is evenwel duidelijk dat we als OER community moeten werken aan het tot stand brengen van institutionele OER-ecosystemen en tegelijkertijd ook een nationaal OER-ecosysteem (waaronder een gekend en erkend systeem voor kwaliteitsborging). Dit gaat verder dan “mainstreaming of OER”. Nationaal is een belangrijk argument dat leermaterialen die in het onderwijs met publieke gelden worden gemaakt, onder open licenties beschikbaar moeten zijn.

Op 26 oktober organiseert SURF in samenwerking met de SIG Open Education een seminar “Open Science meets Open Education”. In dit seminar geef ik een sessie over het kwaliteitsvraagstuk waarover ik in deze blog spreek. Meer details.

OER18 and OEGlobal18, trends and findings

Posted on by


Two conferences in two consecutive weeks, both on research and experiences with open education. The first conference, OER18, took place in Bristol on 18 and 19 April. The second, OEGlobal18, in Delft from 24 to 26 April.
This blogpost contains a personal reflection on both conferences.

Are the conferences very different?

In order to characterise the two conferences, the following table shows some characteristics for comparison.

CharacteristicOER18OEGlobal18
# Participants160380
# Countries represented17 (**)45
Country with highest # participantsUKThe Netherlands (33%)
# Submissions (initial)91216
% accepted80%82%
# Presentations75± 160 (*)
ThemeOpen for allTransforming Education Through Open Approaches
SubthemesOpen Learning Skills, OER, Open and Learners, Politics in Action, Diversity and Inclusivity, WildcardConnections, Formal education, Innovation, Institutionalizing, Open Education research, Policies, Practices, Student perspectives, Tools
ContentMainly researchResearch, experiences (cases)

(*) A number of accepted proposals were finally withdrawn by the proposers for various reasons (mostly financial).
(**) Based on 59% of the participants who provided this information
(Thanks to Maren Deepwell and Martin Hawksey for providing the data for OER18)
This table shows that there are significant differences between the two conferences. The larger scale and greater diversity of subthemes in OEGlobal18 are particularly striking. As a result, the atmosphere at OER18 is a little cuddlier and things are a little less tightly regulated, albeit both events were running smoothly.

Can clear trends be derived from both conferences?

Not really new trends, but more a confirmation of trends earlier observed: attention for the adoption of OER, both at the level of the institution and at the (inter)national level (the latter often at the policy level), practices concerning open textbooks, educational innovations with open educational practices or open pedagogy and their impact on learners and results, and more intertwining of different fields of openness, in particular between Open Science and Open Education. Little experience yet with techniques such as VR/AR and AI and their applications in the open domain.
One theme, however, was highly present in OER18 and (to a lesser extent) in OEGlobal18: attention for the inclusiveness of openness. In particular at OER18, this was the subject of many presentations and of the keynote, not surprisingly regarding their theme “Open for all”. Terms that were often mentioned in this context:

  • Narrative: the story of an individual or organisation about openness in education. Many of these stories are based on a fairly homogeneous environment and culture: that of the Western, highly educated middle-aged white man. This carries the risk that (unintentionally) entire groups in the world will receive less attention and will therefore experience less benefits from more open education. Closely related to this:
  • Underprivileged groups: those groups of people who are less reached by the open movement. Particular mention is made of women.

These debates are necessary, otherwise inclusiveness and equality as mentioned in UNESCO SDG4 (Ensure inclusive and equitable quality education and promote lifelong learning opportunities for all) would be at risk. At the same time, I have the following comments on this:

  • These debates are being held, consciously or unconsciously, in the context of higher education. This carries the risk that a large part of the world’s population will remain “underprivileged”. For example: a study by Ben Janssen and myself on the adoption of OER in the Technical and Vocational Education and Training sector showed that hardly any attention is paid to this sector from the perspective of the open movement, both in research and in practice. There also seems to be much less attention for K-12, although several presentations addressed this sector, in particular at OEGlobal18. This may however also be related to the target group targeted by both conferences (higher education and (OEGlobal18) community colleges). But the question then becomes: where will these debates for other sectors than Higher Education take place?
  • These debates are, by their nature and subject matter, very philosophical and theoretical. David Wiley asked the question “Purist or pragmatist?” in his keynote at OER18. As a “pragmatist”, I find it difficult to translate findings from these debates into the practice of teachers and lecturers who we want to make aware of the benefits of open education. I have already described this dilemma in a blog post in 2012 (English version), in which I asked (in slightly different terms) the question “purist or pragmatist”.

Are there current trends less present at these conferences?

Yes, in addition to the aforementioned developments with VR/AR and AI applications, open badges and credentials and applications of learning analytics did hardly feature in the presentations at both conferences.

What does this mean for (higher) education in the Netherlands?

Just carry on with what we are already doing in terms of research, experiments and implementations, aiming at a wider adoption of OER, but with more focus on open practices and open pedagogy. However, an effort towards primary education, secondary education and MBO would enable initiatives for the adoption of OER to substantiate the observation that most seems to happen in higher education. There was such an initiative in the years 2009-2013 with the Wikiwijs programme. In the meantime, Wikiwijs has become increasingly well known, in particular within secondary education. This can form a solid basis for concentrated actions in research and implementations for the adoption of OER.
Looking back at OEGlobal18

Looking back at OER18

 

OER and Inclusiveness: Are Expectations Fulfilled?

Posted on by
Photo by Baim Hanif on Unsplash(This blogpost is a co-production with Ben Janssen. A Dutch version of this post was published on SURFspace).
Sustainable Development Goal 4 of UNESCO reads “Ensure inclusive and equitable quality education and promote lifelong learning opportunities for all”. Open Educational Resources (OER) have the potential to contribute to this objective. But to what extent is this potential already being realised?
Last year, Ben Janssen and I undertook a study (commissioned by UNESCO) on the adoption of OER (including open online courses) in the sector “Technical and Vocational Education and Training” (TVET). Formulated by UNESCO (2015, p. 2): “TVET is understood to be integral to education and lifelong learning and to refer to all forms of learning of knowledge, skills and attitudes relating to the world of work. TVET comprises education, training and skills development activities relating to occupational fields, production and livelihoods. (…) TVET involves a wide variety of learning and skills development opportunities. It can take place at secondary, post-secondary and tertiary levels.”
In the figure below, areas encompassed by dotted lines are normally considered as TVET (Orr, 2017).

The Development Report 2018 of the Worldbank (2018) provides data about educational attainment of the world population in the age of 15-64 year. This allows TVET to be placed in a broader context. The next three figures illustrate the data.



From these graphs it can be concluded that of the people in the countries that are not considered to be “High Income” countries (“the rest of the world”), 90.2% does not have higher education. That is why education policy in many of these countries should focus mainly on TVET (upper secondary level).
In the research we found that stakeholders in the TVET sector attribute many opportunities to OER for improving the quality of education in TVET. However, these opinions contrast sharply with actual activities to increase the adoption of OER in TVET. The research also taught us that there are hardly any research reports and articles about adoption of OER in the TVET sector available in open access formats. We focused on English publications. To illustrate: the OER Knowledge Cloud database, which may be qualified as the source for international literature on OER available under open access, does not contain articles about TVET and OER, with the exception of studies into OER in Community Colleges in the USA.
At a global level, the picture is that most efforts for adoption of OER (both in terms of research and implementation) focus on higher education. However, these efforts address only 14.6% of the world’s population. We may assume that OER may make even more difference to achieve lower access barriers to quality education in the “rest of the world” than in the “High Income” countries. But only 9.8% of people are reached in those parts of the world when focusing on higher education. The Commonwealth of Learning is one of the few organizations that focus on the adoption of OER outside of higher education in that part of the world.
The theme of the 2nd OER World Congress in Ljubljana in September 2017 was “OER for Inclusive and Equitable Quality Education: From Commitment to Action“. However, if this “Action” does not focus much more than previously on sectors other than higher education, with a focus on the “rest of the world”, there is a real danger that OER will contribute to increasing the gap between the “Haves” and “Have-nots” instead of bridging this gap. And that is not the intention of the open world: reducing inclusive access to quality education instead of increasing it!
References
Orr, D. (2017). ICT for a Futureproof TVET. Opportunities and Challenges. Presentation at International Forum on ICT and Education 2030, 10-11 July 2017, Qingdao. https://www.slideshare.net/DominicOrr/ict-for-a-futureproof-tvet-opportunities-and-challenges
UNESCO (2015). Preliminary report accompanied by a first draft of the recommendation concerning technical and vocational education and training. Paris. Available at http://unesdoc.unesco.org/images/0022/002296/229649e.pdf
World Bank (2018). World Development Report 2018: Learning to Realize Education’s Promise. Washington, DC: World Bank. DOI:10.1596/978-1-4648-1096-1

Open onderwijs: van commitment naar actie

Posted on by

In september heb ik, op verzoek van het Ministerie van OCW, een essay geschreven over de potentiële kansen van open hoger onderwijs en mogelijke gevolgen ervan op de hogeronderwijsinstelling van vandaag en de toekomst. Dit essay is gisteren, samen met drie andere essays, gepubliceerd op de website van de Rijksoverheid onder de kop Essays digitalisering hoger onderwijs. Van die website:

Hoger onderwijsinstellingen zetten steeds vaker digitale middelen in om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. Een ontwikkeling waarin Nederland een leidende rol vervult. 
Open en online onderwijs creëert echter een toekomst die deels ongewis is. Het stelsel van hoger onderwijs kan fundamenteel veranderen door open en online onderwijs. Om hierover het gesprek te voeren, verzocht de minister van OCW een viertal experts om hun visie op papier te zetten. In deze essays schetsen de experts vanuit verschillende optieken een toekomstperspectief. De bijdragen zijn hierbij open en online toegankelijk.

De andere essays beschrijven een verkenning van de impact op de arbeidsmarkt van online onderwijs, gaat online onderwijs het hoger onderwijs verbeteren en digitalisering bekeken vanuit het oogpunt van een student.
Omdat mijn essay wellicht wat lastig te volgen is door de layout op de website (voetnoten die in de tekst genoemd staan, ontbreken van een afbeelding) kan een pdf-versie hier worden gedownload. <Update 6-1-2018: het bericht op de site van OCW is inmiddels aangepast, waardoor het daar nu ook goed leesbaar is.>
>> Download essay
Na september is inmiddels een versnellingsagenda voor onderwijsinnovatie gepresenteerd door de Vereniging van Universiteiten, Vereniging Hogescholen en SURF. In deze agenda wordt wat betreft open onderwijs alleen melding gemaakt van delen van digitaal leermateriaal, met als versnellingsactie:

We gaan in samenspraak met uitgeverijen op zoek naar een samenwerkingsvorm die zorgt voor een optimale uitkomst voor alle partijen: studenten, docenten, bibliotheken, instellingen en uitgeverijen.

Om de kansen die openheid in onderwijs in potentie biedt mogelijk te maken is echter veel meer nodig dan deze poging om uitgeverijen “aan boord” te krijgen. Ik heb daar ook andere acties beschreven.

Long and Winding Road to a Program for OEGlobal18

Posted on by


The 1st of December, notifications of acceptance and rejection were submitted to the authors. Before this was made possible, a trajectory of opening a call for proposals, waiting for the submissions, closing the call, divide the proposals among reviewers, waiting for the reviews and, finally, based on the reviews, per proposal reach a decision about acceptance or rejection has been walked.
After opening of the call in July, the 1st submission already came in on 20 July. We had set the deadline for submission on 23 October. On that day we had received 82 proposals, where we (based on previous OEGlobals) aimed at 120 proposals. We therefore decided to extend the deadline with one week to 30 October. The next graph shows you what happened in that week.

On 30 October, 66 submissions came in, with an additional 19 on 31 October. The pool of reviewers however was calculated on 120-130 submissions instead of the 202 we had received. This would mean that each reviewer had to review 13-14 proposals instead of the 6-8 I had asked them for. It was heartwarming to experience that the majority of reviewers did not bother the extra workload when I asked them. Even more heartwarming was that an extra 12 reviewers offered themselves voluntarily within 24 hours, after 1 tweet and some retweets! This showed me the value of a warm and strong open community.
With some late submissions we ended up with 207 proposals. After the reviews were submitted, the conference team discussed about the reviews, especially those proposals where the reviewers did not agree or where one or both reviewers had hesitations on acceptance or rejection. We kept in mind that the OEGlobal should reflect the Open Education Consortium: a global consortium with both experienced members and newcomers in the arena of open education, represented by policy makers, management and support staff, teachers, students, and researchers. So there should be a place for both proposals based on scientific research as for proposals about policy or practices, not per se based on scientific research.
In the end 151 proposals are accepted (73%) and 34 are rejected (16%). 22 proposals are accepted under conditions. They are asked to rework their proposal taking into account remarks by the reviewers. Depending on their reworked proposals, we can decide about their acceptance or rejection.
Here are some statistics about the 151 accepted proposals. First, the number of proposals per country of the corresponding author.

To get a better picture about globalness, the same information is displayed in a worldmap. The green areas represent the origin of accepted proposals.

Proposals are connected to specific tracks of the conference:

This picture reflects the large diversity of proposals received.
And a last statistic: authors of proposals could determine about the type of session:

What these statistics do not reflect is the high quality of many of the proposals. I am looking forward to a vibrant and interesting conference in April next year.

Ljubljana OER Action Plan 2017, een analyse en beschouwing

Posted on by


In 2012 werd bij het 1e OER World Congress van UNESCO de Paris Declaration on OER opgesteld en gepubliceerd. In die Declaration worden overheden wereldwijd opgeroepen om leermaterialen die met publiek geld zijn gemaakt onder een open licentie beschikbaar te stellen voor iedereen en adoptie van OER te stimuleren.
In de vijf jaar die sindsdien zijn verstreken is vastgesteld dat mainstreaming OER, nodig om daarmee beter in staat te zijn de Sustainable Development Goal 4 “Ensure inclusive and equitable quality education and promote lifelong learning opportunities for all“ te realiseren, niet heeft plaatsgevonden. Onderzoek naar oorzaken daarvan leverde vijf barrières op:

  1. Beperkte vaardigheden van gebruikers en beperkingen in tools om OER te vinden, te gebruiken, te maken en te delen;
  2. Taal en cultuur issues;
  3. Beperkingen in inclusieve en gelijke toegang tot hoge kwaliteit OER;
  4. Te weinig zicht op (business) modellen om OER duurzaam te publiceren en gebruiken;
  5. Te weinig aandacht voor adoptie van OER in beleidsondersteuning.

Om die reden is gestreefd naar publiceren van een actieplan met aanbevelingen om deze barrières te slechten. Onder het motto “OER for Inclusive and Equitable Quality Education: From Commitment to Action” werd van 18 t/m 20 september in Ljubljana (Slovenië) het 2nd OER World Congress georganiseerd. Op dat congres is een concept actieplan gefinaliseerd, vastgesteld en goedgekeurd door de aanwezigen.
In het afgelopen jaar is hiervoor het volgende proces doorlopen:

  • Opstellen 1e draft van het document. Dit document was input voor:
  • 6 regional consultations waar de draft werd bediscussieerd en waarin voorstellen voor activiteiten voor het actieplan zijn gegenereerd. Dit leidde tot een 2e versie van een draft document.
  • In de maanden voorafgaand aan het congres was er voor iedere belangstellende de mogelijkheid online te amenderen. Dit leidde tot >100 voorstellen voor amendering. Deze zijn verwerkt in een 3e versie van het draft document.
  • Op het congres zijn de laatste amenderingen op de laatste versie van het draft document besproken in panelsessies. Dit heeft geleid tot een finale versie die door het congres met algemene stemmen is vastgesteld.
  • Er was ook een ministeriële sessie, waarin 20 ministers en staatssecretarissen zich bogen over het document om uiteindelijk te komen met een Ministerial Statement. In dit statement geven ze hun goedkeuring aan het Action Plan en roepen alle stakeholders op uitvoering te geven aan het Action Plan.

>> Download verslagen van de consultatiebijeenkomsten
>> Download Ljubljana OER Action Plan 2017
>> Download de Ministerial Statement
Dit Action Plan adresseert alle onderwijssectoren:

In order for OER to reach its full transformative potential for supporting the realization of SDG 4, OER needs to be more integrally a part of educational policies and practices from early childhood education to post-secondary and higher education and lifelong learning. Mainstreaming OER-based content will depend upon a commitment to openness and access of OER educational content by learners, educators, institutions and governments, and also requires that other pre-conditions to quality education are in place.

En de aanbevelingen gelden voor een veelheid aan stakeholders:

The stakeholders addressed in this document are educators, teacher trainers, librarians, learners, parents, educational policy makers (at both the governmental and institutional level), teacher and other professional associations, student associations, teacher and student unions as well as other members of civil society, and intergovernmental organizations and funding bodies. Support of decision makers at governmental and institutional levels is essential for the realization of the Ljubljana OER Action Plan. Multiple stakeholder’s support for the actions is also crucial for the implementation of the proposed actions.

Niet alle aanbevelingen zijn voor alle stakeholders en alle sectoren even toepasbaar. Voor het hoger onderwijs in Nederland, met inachtneming van wat er al gebeurt in Nederland rond adoptie van OER, zijn de volgende aanbevelingen van belang. De toewijzing naar stakeholders is deels mijn interpretatie; een dergelijke toewijzing is niet bij iedere aanbeveling geëxpliciteerd in het Action Plan.

  • Zorg voor aanbrengen van besef van OER en vaardigheden om met OER om te gaan in lerarenopleidingen, BKO-trajecten en opleidingen voor bibliotheekfuncties. Dit omvat onder meer kennis over hoe OER te vinden, aan te passen, onderhouden en delen, kennis over copyright-gerelateerde issues en digitale geletterdheid rond issues met betrekking tot security waar het ontwikkeling en gebruik van OER betreft.
  • Dissemineer onderzoeksresultaten naar OER voor creëren van good practices rond kosteneffectiviteit, duurzaamheid en tooling voor maken en delen van OER.
  • Organiseer ondersteuning bij vinden, maken en hergebruiken van OER.
  • Ondersteun en stimuleer ontstaan van effectieve peer netwerken (zoals vakcommunities) voor het delen van OER.
  • Zorg voor een systeem waarin maken, delen en hergebruiken van OER wordt erkend en beloond.
  • Houd bij maken en delen van OER rekening met issues als taal en cultuur. Dat geldt zeker als het aannemelijk is dat de OER wereldwijd gebruikt gaan worden, maar kan ook gelden voor gebruik in de eigen instelling, waar steeds meer studenten uit het buitenland instromen en studenten uit Nederland met een niet-Nederlandse afkomst.
  • Houd bij maken en delen van OER rekening met toegankelijkheid en inclusief gebruik. Denk bijvoorbeeld aan toegankelijkheid voor personen met een handicap.
  • Zorg voor systemen voor peer-review kwaliteitscontrole bij maken en aanpassen van OER. Maak dit systeem onderdeel van de reguliere kwaliteitssystemen in een instelling. Ontwikkel op nationaal en instellingsniveau standaarden en benchmarks voor de kwaliteitsborging van OER.
  • Onderzoek de invloed van OER op processen voor maken en gebruiken van hoge kwaliteit leermaterialen.
  • Onderzoek (business)modellen voor duurzaam delen en hergebruik van OER.
  • Ontwikkel beleid op nationaal en instellingsniveau om de acties te initiëren en stimuleren. Neem uitspraken over ondersteuning van een OER aanpak op in visie en missie van overheid en instellingen.

Beschouwing

Zoals eerder gemeld is het Action Plan bedoeld voor een brede waaier aan onderwijssectoren (inclusief non-formeel leren) en stakeholders. De mate van adoptie van OER in verschillende landen is ook heel divers. Bij sommige landen moet er nog een eerste besef van de mogelijkheden ontstaan, in andere landen (zoals Nederland) is men al veel verder. In die zin zal er niet één proces van implementatie van de aanbevelingen zijn. Het Action Plan laat zich daarom ook niet uit over een dergelijke implementatiestrategie, maar richt zich vooral op het realiseren van een solide basis die nodig is om te bereiken dat OER mainstream wordt.
OER wordt gezien als een belangrijk middel om te komen tot kwalitatief goed onderwijs met gelijke toegang tot middelen voor iedere wereldburger, zonder toegangsdrempels (zoals in de UNESCO SDG 4 is geformuleerd). De voorgestelde acties richten zich daarom op dat toegangsaspect en verhogen van de kwaliteit van onderwijs. Bij dat laatste wordt vooral ingestoken op de mogelijkheden van OER om te komen tot betere docenten en wordt er nauwelijks stilgestaan bij wat die docenten dan vervolgens met OER kunnen doen. Is dat een gemiste kans? Wellicht zal een aanpak die start met het laatste (kweken van interesse bij de docent door uit te gaan van zijn of haar specifieke onderwijscontext, zodat effecten van OER direct zichtbaar zijn) en dan de skills aanbrengen om OER daadwerkelijk te kunnen inzetten (waar de acties uit het actieplan zich op richten) een goede strategie zijn. Het Action Plan sluit die strategie overigens niet uit, maar benoemt die ook niet expliciet.
Het Action Plan gebruikt ook een strikte definitie van OER: vrije toegang en recht op aanpassen en hergebruiken van de materialen onder de voorwaarden van een open licentie. Er zijn echter vele online bronnen die vrij toegankelijk zijn, maar niet aan de voorwaarden van de open licentie voldoen. Hoewel ze niet aangepast mogen worden kunnen deze bronnen zinvol zijn in bepaalde contexten (bijvoorbeeld voor een self-learner). De meeste MOOC’s vallen bijvoorbeeld onder deze categorie. Bij de implementatie van de aanbevelingen zou aandacht voor dit onderscheid in contexten zinvol kunnen zijn, zodat as-is hergebruik van dergelijke bronnen meegenomen wordt.
Het plan benoemt wel de potentie van OER voor onderwijsprocessen en de voorwaarde van een goede didactiek om OER effectief te laten zijn:

OER’s transformative potential going forward – reinforced by the expansion of ICT and broadband infrastructure – broadens horizons for knowledge sharing and collaboration among educators, institutions and countries. If used effectively and supported by sound pedagogical practices, OER allow for the possibility to dramatically increase access to education through ICT, opening up opportunities to create and share a wider array of educational resources to accommodate a greater diversity of educator and learner needs. Increased online access to OER further promotes individualized study, which, when coupled with social networking and collaborative learning, fosters opportunities for pedagogical innovation and knowledge creation.

In die opvatting is mainstreaming OER een voorwaarde om deze onderwijstoepassingen mogelijk te maken om dan pas te kunnen denken aan zaken als Open Educational Practices en Open Pedagogy. En zoals eerder opgemerkt zijn lang niet alle landen al zover dat er zelfs maar een begin van mainstreaming van OER aan de gang is.
Naast een hoofdprogramma dat zich richtte op het finaliseren van het Action Plan, was er ook een nevenprogramma in Ljubljana. In één van de sessies in dat nevenprogramma werd de publicatie Cape Town + 10 (CPT+10) gelanceerd. De “+10” verwijst naar de 10 jaar die er zijn verstreken sinds in 2007 de Cape Town Declaration for Open Education werd gepubliceerd. Deze Declaration heeft als ondertitel “Unlocking the promise of open educational resources”. De Declaration is ontstaan vanuit een bottom-up aanpak en heeft als doel OER beter en meer toepasbaar te maken om daarmee te komen tot open(er) vormen van onderwijs. Momenteel hebben een kleine 2600 individuen en ongeveer 270 organisaties de Declaration ondertekend. In CPT+10 worden tien richtingen gesuggereerd om meer open(er) onderwijs te realiseren. De scope is dus breder dan alleen OER, overlapt deels met aanbevelingen uit het Action Plan en geeft handvatten om invulling te geven aan implementatie van de aanbevelingen uit het Action Plan.
Ik heb me beperkt tot het duiden van het plan voor het hoger onderwijs. Zoals vermeld gelden de aanbevelingen in het plan voor alle vormen van onderwijs (zeg maar van de wieg tot het graf, formeel en non-formeel). Omdat iedere onderwijssector haar eigen karakteristieken heeft zal het implementeren van de aanbevelingen maatwerk zijn per sector. En wellicht dat acties voor andere sectoren nog meer nodig zijn dan voor het hoger onderwijs. Ik denk dan met name aan het beroepsgerichte onderwijs, zowel regulier als non-formeel. Recent hebben Ben Janssen en ik, in opdracht van UNESCO, een onderzoek uitgevoerd naar de stand van zaken betreffende adoptie van OER in die sector. Uit dat onderzoek blijkt dat het belang van OER voor die sector wereldwijd hoog wordt geacht, maar dat daadwerkelijke activiteiten om adoptie van OER te realiseren nauwelijks van de grond komen of zelfs maar aandacht krijgen van overheden. In Ljubljana hebben we de voorlopige resultaten gepresenteerd in het nevenprogramma.
>> Slides presentatie OER in TVET
Om een en ander effectief en efficiënt te laten verlopen zou de overheid in dezen een regierol moeten voeren, zodat lessons learned uit één sector, indien toepasbaar, ook ter beschikking komen in andere sectoren. Maar daarnaast zijn ook instellingen aan zet om werk te maken van implementatie van de aanbevelingen.
Ter afsluiting een sfeerbeeld van het congres middels een (bijna onvermijdelijke) groepsfoto.

Boegbeeldproject hbo verpleegkunde en infrastructuur

Posted on by


Eind vorig jaar lanceerde (inmiddels demissionair) minister Bussemaker twee boegbeeldprojecten. Het doel van deze projecten is ervaring op te doen met instellingsoverstijgend open delen van leermaterialen. In het wo houden de 4 TU’s zich bezig met leermaterialen voor het vakgebied wiskunde (gestart in april, looptijd 16 maanden). In het hbo is gekozen voor delen van leermaterialen voor het vakgebied verpleegkunde (gestart in januari, looptijd 12 maanden). Bij dat laatste project zijn 5 hbo-instellingen in januari gestart, met als projecttrekker Fontys Hogeschool Mens en Gezondheid.
>> Meer informatie over de boegbeeldprojecten
In deze blog zal ik de context van het hbo-project beschrijven en de keuzes die we, met name voor de infrastructuur, in dit project hebben gemaakt. 

Context

Alle 17 hbo-instellingen die een Bachelor Verpleegkunde aanbieden, zijn verenigd onder de vlag van het LOOV: Landelijk Overleg Opleidingen Verpleegkunde. In 2016 presenteerden ze een plan voor een gezamenlijk curriculum, Bachelor Nursing 2020 (BN2020). Dat betekent dat op kernbegrippen, thema’s en globale leerdoelen de 17 hogescholen uniform zijn. Wel kan iedere hogeschool eigen accenten aanbrengen en variëren in onderwijsvormen.
Een dergelijke context maakt potentieel instellingsoverstijgend delen van leermaterialen kansrijk. Immers, door de afspraken in BN2020 spreekt iedere opleiding dezelfde taal en kunnen leermaterialen van elders daardoor beter inzetbaar zijn op verschillende plekken. Mede daarom heeft de Vereniging Hogescholen deze opleiding naar voren geschoven voor het boegbeeldproject. Naast Fontys participeren ook Hogeschool Zuyd, Saxion, Hogeschool Rotterdam en de HAN in dit project.

Aanpak

Mede op basis van ervaringen die over Wikiwijs zijn gerapporteerd, zijn de volgende uitgangspunten geformuleerd:

  1. Om gedeelde leermaterialen daadwerkelijk hergebruikt te laten worden is vertrouwen nodig bij docenten over de kwaliteit van het leermateriaal
  2. De kwaliteit van het leermateriaal moet na publicatie zichtbaar en herkenbaar zijn
  3. Om de leermaterialen actueel te houden en te leren van ervaringen ermee is een actieve vakcommunity nodig.

Tot nu toe hebben we binnen het project vooral gewerkt aan uitgangspunten 1 en 2. Er is een kwaliteitsmodel opgesteld waarin de eisen zijn geformuleerd waar goed leermateriaal voor hen aan moet voldoen. Dit model kan ook dienen als handvat voor docenten die een beeld willen krijgen van wat door de opleiding goed leermateriaal wordt genoemd. De eisen betreffen vakinhoudelijke kwaliteit, didactische kwaliteit, beschrijvende gegevens (metadata), vormgeving, taal(gebruik) en copyright.
Momenteel worden bestaande bronnen bij ieder van de vijf hogescholen langs dit model gelegd. Wanneer de materialen voldoen worden ze beschreven en gedeeld op een gemeenschappelijk platform. Deze materialen hoeven niet per se afkomstig te zijn van hen zelf. Bijvoorbeeld Youtube bevat veel geschikte leermaterialen die alleen adequaat moeten worden beschreven om daardoor beter vindbaar te zijn. In die zin vormen de docenten een curator rol omdat ze hierdoor op basis van het kwaliteitsmodel het kaf van het koren scheiden.
Wat betreft de infrastructuur is ervoor gekozen om gebruik te maken van wat er al aan beschikbare componenten bestaat in Nederland. De onderstaande figuur geeft een totaaloverzicht (erop klikken geeft een groot formaat)


De door het project tot nu gebruikte elementen zijn:

  • Edurep Delen: voor het beschrijven van geschikte materialen die al in diverse bronnen aanwezig zijn en uploaden van nieuwe materialen in de eigen database van Wikiwijs
  • NL-LOM als standaard voor metadateren
  • Een volgens assemble-to-order procedure gecreëerde startpagina van waaruit de leermaterialen vanuit diverse filters kan worden gezocht. De snelle en deskundige hulp van Linda le Grand van Kennisnet is hierbij van onschatbare waarde.
  • Zoeken maakt gebruik van de door Edurep verzamelde metadata.

Uit de figuur is verder te lezen dat we de keurmerkfunctie van Wikiwijs willen gaan gebruiken om de leermaterialen die aan het kwaliteitsmodel voldoen zichtbaar te maken. Dat gaat gebeuren door het toevoegen van een nog te maken icoontje aan het materiaal. Wanneer een gebruiker dat materiaal in de zoekresultaten krijgt kan hij/zij op dat icoontje klikken, waarna het kwaliteitsmodel dat gebruikt wordt zichtbaar wordt. Door die transparantie hopen we te bereiken dat er vertrouwen ontstaat in de kwaliteit van het leermateriaal en daarmee hergebruik positief wordt beïnvloed. Daarnaast willen we stimuleren dat gebruikers de leermaterialen gaan beoordelen, gebruikmakend van de mogelijkheden die Wikiwijs hiervoor biedt (sterren rating en maken van een review).

Hoe verder?

In de komende weken zullen we ervaring gaan opdoen met deze infrastructuur. Er zullen leermaterialen gedeeld worden en docenten bekend gemaakt worden met deze leermaterialen. Ze zullen geactiveerd worden ook zelf te gaan delen en hergebruiken. Tevens zullen keurmerken aan de materialen worden toegevoegd. Er zal een start gemaakt worden met een vakcommunity rondom die leermaterialen, waarschijnlijk startend met de meest actieve docenten. Verder zullen vocabulaires voor de bij verpleegkunde gebruikte terminologie worden opgesteld en als standaard worden aangemeld bij Edustandaard. Vanuit SURF zijn daar al acties in ondernomen.
In de huidige infrastructuur in Nederland ontbreekt nog een ondersteunend platform voor vakcommunities. Ik zie daarin een taak voor SURF. Hopelijk zal de komende ronde van de stimuleringsregeling open en online onderwijs, pijler open leermaterialen, met een focus op vakcommunities, zorgen voor ontwikkeling van een dergelijk platform, zodat de online activiteiten van een dergelijke community adequaat kunnen worden ondersteund.

Eerste resultaten stimuleringsregeling open en online onderwijs

Posted on by


Bij de eerste ronde van de stimuleringsregeling open en online onderwijs in 2015 werden 11 aanvragen gehonoreerd. Deze projecten zijn afgerond. Deze week verscheen een publicatie van SURF Checklist Aan de slag met open en online onderwijs waarin 9 geleerde lessen uit die projecten zijn geformuleerd.
>> Download publicatie
In deze publicatie staan de 11 projecten benoemd, met links naar de resultaten. Een soortgelijk overzicht staat ook op de website van SURF. In dat overzicht staan details van 8 van de 11 projecten. Omdat ik wilde weten waar dat verschil in aantal door te verklaren was en ook meer wilde weten over de openheid van de projectresultaten heb ik de resultaten nader bekeken. Janina van Hees, die vanuit SURF de stimuleringsregeling begeleidt, heeft me op aanvraag extra informatie gestuurd. Dit waren mijn bevindingen.

  • De 3 projecten die ontbreken in het overzicht op de website zijn Flipping the master (Erasmus Medisch Centrum), Data Science voor Alfa en Gamma (Universiteit Tilburg) en Open leerplatform met anatomische content (LUMC). De verwachting is dat de resultaten van de eerste twee genoemde projecten binnenkort ook via dat overzicht op de website toegankelijk worden. De reden waarom dat laatstgenoemde project ontbreekt in de overzichtstabel is mij niet duidelijk geworden.
  • De meeste projecten hebben keurig voldaan aan de eis dat ontwikkeld materiaal onder een Creative Commons licentie beschikbaar worden gesteld.
  • Een aantal projecten (waar het ontwikkeling van een MOOC betrof) heeft de voor die MOOC’s ontwikkelde video’s ook beschikbaar gesteld op Youtube, zodat deze materialen ook toegankelijk zijn zonder de plicht je eerst te moeten registreren voor die MOOC. Voor publicatie zijn diverse Creative Commons licenties gebruikt.
  • Soms is de licentie bij de bronnen niet duidelijk. Bijvoorbeeld bij de video’s van de MOOC FFESx van de Wageningen University is de licentie volgens het overzicht op de website van SURF CC BY-NC-ND, maar bij de video’s in Youtube staan geen licenties vermeld (afgezien van de trailer). Bij het project Denken, delen, doen van de NHL en de Haagse Hogeschool is een reader beschikbaar gesteld. In die reader ontbreekt de Creative Commons licentie. Daardoor is onduidelijk of en onder welke voorwaarden de artikelen in die reader mogen worden hergebruikt.
  • Bij het project Responsible Innovation van de TU Delft zijn cursussen ontwikkeld die niet vrij beschikbaar zijn. Janina van Hees meldde me dat de cursusmaterialen na de eerste run van die cursussen als Open Courseware beschikbaar komen. Voor het e-book dat onderdeel is van dit project staat in de colofon “© March 2016”. Het lijkt erop dat die publicatie niet onder een Creative Commons licentie is gepubliceerd.

Wat betreft de kwaliteit van de inhoud van de cursussen voel ik me niet capabel genoeg daar een uitspraak over te doen. Echter, voor mij springt het project Basisbeginselen statistiekonderwijs van de Universiteit Utrecht er uit. Prachtig materiaal, mooie opzet en dito inhoud. Een pareltje wat mij betreft!

Geleerde lessen

De publicatie vermeldt ook negen, veelal unaniem, gedeelde ervaringen uit de projecten, geformuleerd als aanbevelingen. Zes ervan betreffen online onderwijs, drie ervan open leermaterialen. Die laatste drie aanbevelingen zijn

  1. Steek als instelling én als overheid energie in het promoten van open onderwijsmateriaal.
  2. Maak gebruik van reeds beschikbaar open leermateriaal.
  3. De bibliotheek wil je graag helpen. Maak er gebruik van.

Bij aanbeveling 2 wordt gepleit voor “een ‘meta-platform’ dat een overzicht zou kunnen bieden van open leermateriaal dat inmiddels al gemaakt is door Nederlandse hogeronderwijsinstellingen. Het platform moet meer zijn dan een verzameling links naar repository’s, maar minder dan een database met individuele leerobjecten.” Dit platform bestaat er in potentie al: Wikiwijs. In deze blog beschrijf ik in meer detail de mogelijkheden van dit platform (en meer) die in het boegbeeldproject hbo verpleegkunde worden gebruikt. Daarnaast is SURF ook bezig met ontwikkelingen aan het platform Sharekit, waardoor delen van leermaterialen via dat platform mogelijk wordt. Welke functionaliteiten daar op termijn precies zullen worden aangeboden is nog niet duidelijk.

Vervolg

Momenteel kan voor de 4e ronde van de stimuleringsregeling worden ingeschreven. Ten opzichte van de voorgaande edities zijn er flinke wijzigingen. Zo is er meer geld beschikbaar (€ 1.1M) en worden twee categorieën (pijlers) onderscheiden: open leermaterialen (met focus op vakcommunities) en online onderwijs (met focus op peer feedback en peer assessment). Uit de voorwaarden van deze regeling kan worden afgeleid dat, wanneer er geen leermaterialen worden ontwikkeld, bij de laatste pijler projecten niet per se hoeven bij te dragen aan open onderwijs om toch in aanmerking te komen voor subsidie. Persoonlijk vind ik dat jammer; de intentie van de regeling was indertijd stimuleren van openheid in onderwijs. Voor de duidelijkheid kan daarom de regeling beter worden hernoemd naar Stimuleringsregeling open en/of online onderwijs.

Call for Proposals #OEGlobal18 is open

Posted on by


In 2018, the yearly Global Meeting of the Open Education Consortium will be from 24-26 April in Delft, organized by Delft University of Technology. Behind the scenes, many people are already busy with the myriad of issues that comes with organizing such an event.
Today, the website for the event is launched, simultaneously with the Call for Proposals. Proposals are welcome under the theme for the 2018 conference:
Transforming Education Through Open Approaches, and should fit into one of the subthemes:

  • Open Connections
  • Open Education Research
  • Innovation through opening traditional practices
  • Policies & strategies for Open Education
  • Institutionalizing Open Education
  • Tools & Technologies for Open Education
  • Open Educational Practices/Open Pedagogy
  • Connecting Open Education to formal education
  • Student perspectives

Four session formats will be distinguished:

  • Presentation
  • Panel
  • Action Lab
  • Poster

Papers will be made available in Conference proceedings. For those interested, there is an opportunity to publish a paper in a Special Issue of Open Praxis. Both publications will be made available full Open Access (under a CC-BY license) and publishing in Open Praxis does not require an author fee.
Due date for sending in proposals is 23 October 2017.
>> Detailed information and a link for submitting
We hope to receive many interesting proposals that will contribute to a wonderful event in 2018!